Bilmesemde Bilmelisin Sen! ! !

rüzgar eser mi bilmem o güzel saçlarında
yapraklar dökülür mü bilmem bakışlarındaki sonbaharda
hüzünlü gülüşün korkudan mı bilmem
bilmem ürkekliğinindeki asil duruşu...

dalıp dalıp gidişimde saklıdır hüzün
bilmem belki gülüşündedir benim diğer yüzüm
karanlığımı saklarım senin aydınlığında
gülüşündenmidir bilmem içimdeki bu tatlı hüzün...

kokun muydu bilmem sinen yüreğime
bu gece çaldım kapısını yüreğinin, yüreğimin elleriyle
bilmem varmıydı bir ben içeride,
varmıydı bilmem yüreğinin derinliğinde...

olmasada yüreğinde bir ben
gitmek istiyorsan madem
bilmem gülüm ben bilmem
gitmek isteyene dur diyemem

asilce sermişim yüreğimi
usulca uzatmışım ellerimi
bilsende bilmesende sen
al! ! ! karşında duruyor koskoca beden

vurmak istermisin bilmem
yakmak istermisin bilmem
gitmek istermisin bilmem
sevmek ister misin bilmem
ben bilmesemde bilmelisin gülüm sen...

Ferhat Karabak