Öfkeleri, kızgınlıkları, yorgunlukları,sevinçleri ,aşkları..
Velhasılı, temyize çekilmiş ne kadar duyguları varsa vasektomileşmiş ve primitifti...
Boşluklarındaki pinhan sorular tirat'ı andırırcasına taaruza geçiyordu pimpirik,mahşeri ve Allah kadar yalnız beynine..
Prehistorik,cılız bir vaveylan yükseldi göğsünün taa en dibinden.
Etleri soyulmuştu yalnızlığın mezbahasında, ruhu da çıplaktı..
"Meclisara bir kelam bekleme artık.
Ben pirifani ellerime
yeşildir artık yüreğinde kara bulut
bugün anneler günü annem beni unut
evde acılar koynuna yangelip yatmış
inadına giyin sen de mayısa batmış
yürü sokakta çocukların düşü aksın
Devamını Oku
bugün anneler günü annem beni unut
evde acılar koynuna yangelip yatmış
inadına giyin sen de mayısa batmış
yürü sokakta çocukların düşü aksın
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta