Bir parça izin kalmıştı
İçimin kuytu köşelerinde saklı.
Ara sıra kırgın nağmelerde hatırladığım
Ayrılık türkülerinde ağladığım.
Pamuk ipliğiydi hayatımdaki bu izler
Yaşamımın neşesiydi.
Ne zaman kederden yolumu kaybetsem
Tutunduğum bir şeyimdi.
Farkında bile olmadan siliniverdin
Toza dumana bulanıp akıp gittin!
Unutulanların diyarına doğru.
Ne vardı oysa bu kadar bencil olacak?
İzlerini benden çekip alacak.?
Ardından kovalayan korkuların mı vardı?
Hayat kavgasından yorgunluğun mu yoksa?
Haber bile vermedin silindiğinden.
Unutulmuş oldun işte kendiliğinden.
Bir parça izin kalmıştı
İçimin kuytu köşelerinde saklı.
Bilmem ki sen mi?
Yoksa senin vefasızlığında büyüyen,
Benim gururum mu haklı?
2001
Gülden IşıkKayıt Tarihi : 2.3.2006 13:03:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (2)