ben biliyorum seni bilmemezliklerimde..
gozlerinde yanan eski zaman atesini..
icinde bin efsane yasatan..
tutkuyu oyle islerki zamana..
zaman yanar..
uzay yanar..
sevismelere donen bedenlerimizde
tanri bile yanar
o cok uzun bekleyisin ardindan…duslerdim
kuyruklu bir yildiz gizeminde gelirdin sen..
sinemde acan sevinc cicekleriydi..oyle renklendirirdim
anlamanin ve anlatmanin dinginliginde..
ve kavusma arzusunun dalgasinda..
sen apak duvakli..
bir cocuk sesi gibi kavusurdun hayallerime
gerceklesemeyecek bir dustu bizimki..
bin yillarin aldanmasinda..
ya da yorgun kosusunda..
cok yasanmisligin istekli hasret cekme ozlemiydi..
boyle istedik belki..
uzakta bulmak birbirimizi..
sevismedigimiz her anda sehvetlenmek birbirimize..
boyle istedik belki..
her yasanmamislikta..
yasanabilecekleri bilmek istedik
yine de sevismenin en cilgincasidir ruhunla yuruyusumuz..
ne muzik isterim..
ne de renkli bir tablo..
bir gulumsemenin sesini ulastir bana..
bir de isigini gozlerinin
ne dun bugunden guzeldi
ne de bugun yarindan..
senin varliginin degmedigi hic bir an
tek bir safak getirmedi..
tek bir gun dogurmadi sabah umutlarimin ustune
Kayıt Tarihi : 30.12.2005 14:26:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!