bilmemek de Bilmekde Ziyan

Yaratan yaz dedi bende yazdım
Bilerek ibreti âleme çattım
O anda tüm acıları bedenime kattım
İbreti âlemi bilmek de bilmemek de ziyan

Çekil dediler çekilmedim bilerek
Onlar geldi üstüme isteyerek
Ben elime küreği aldım
Sonumu görerek
Yaratan kaz dedi bende kazdım
Mezar taşına kendi adımı kendim yazdım

Benimkisi ne darlıktı nede varlık
Ne imparatorluk kaldı nede çarlık
Devam etse de birkaç yerde krallık
Tekrar gelir mi bilmem padişahlık

Sen ne başsın nede ayak
Sana söyledim kaç kere anlamadın
Senin canın istiyor güzelce bir dayak
Hatta bana göre senin canının istediği
Kalın dişli koca bir tarak
Hele görelim, bekleyelim
Vakti biraz daha gözleyelim
Yolun sonu bana göre yakın sana göre uzak
Yolun ortasındasın ömrünün sonunda
Belki de benden önce gireceksin mezara
Yaratan vur dedi bende vurmuşum
Bilerek, isteyerek kaderime kurban olmuşum

Ölümdür benimde zaten istediğim
Her gece, gündüz her an her yerde beklediğim
Belki bu gündür diyerek sevindiğim
Yaratan öl dedi bende ölmüşüm
Her ölümümde ben gülmüşüm
Diriltilip tekrar dünyaya dönmüşüm
Ölümü bilmek de bilmemek de ziyan

Beni sen değil yaratan dinlesin
Ruhum sadece onun adıyla inlesin
Benim daha vaktim gelmedi bilesin
Beni tanımak da tanımamak da senin için ziyan