Bilmemek Şiiri - Mustafa Yaralı

Gül arayan bülbüllerin, ahu zarı feryadı,
Çiçek çiçek, dolaşarak, arı gibi inlemek.

Devasıza, dert yanmaktan, içi yakmak, revadır,
Anlaşılmaz kelamlarla, duyguları imlemek.

Yüreğini ateş basar, onca Efkan ederken,
Gönlü çöle dönse bile, gözyaşıyla çimlemek,

Kasırgası tükenmez, tayfun eser başında,
Âşıkların halidir bu, tufanları dinmemek.

Kılükaldan iyicedir, yalnızlığın halveti,
Kimsesizin işidir, hiç kimseye ilmemek.

Sükût etmek evla imiş, neyimize söz bizim?
Ehli irfan konuşurken, bize düşen dinlemek.

Yaralıyı akil sandım, geçte olsa anladım,
Bilmediği tek şey varmış, oda bir şey bilmemek.

04.07.2011…Mustafa YARALI