Bilmem Seni Nasıl Övsem İstanbul

Şenlenir yüreği seni görenin
Bilmem seni nasıl övsem İstanbul
Gözü aydın olur lâle derenin
Bilmem seni nasıl övsem İstanbul

Bir zamanlar Fatih sana bakardı
Bir kelimen bir devleti yıkardı
Bir zamanlar suyun duru akardı
Acep seni nasıl övsem İstanbul

Bir şiir söylesem hangi yerine
İçinden çıkılmaz dalsam derine
Bir zaman bezendin hakkın nuruna
Bilmem seni nasıl övsem İstanbul

Sana gelen feyiz aldı dilinden
Sana gelen tutunurdu elinden
Sana gelen gider senin yolundan
Bilmem seni nasıl övsem İstanbul

Toprağında Eyüp sultan yatıyor
Minareler gök kubbeye batıyor
Dünyanın tüm kalbi sende atıyor
Bilmem seni nasıl övsem İstanbul

Mevla böyle kent vermemiş cihana
İki kıta takıyorsun yakana
Beş vakitte duacıyız biz sana
Bilmem seni nasıl övsem İstanbul

Bir zaman altındı toprağın taşın
Fakire pişerdi ekmeğin aşın
Bir zaman kız gibi gerildi kaşın
Acep seni nasıl övsem İstanbul

Doğu Anadolu batı T(ı) rakya
Ne güzel yaratmış yaratan Hak ya
Seni övmek vasfeylemek merak ya!
Bilmem seni nasıl övsem İstanbul

Sensin bu vatanın orta direği
Sensin bu milletin kalbi yüreği
Ceddim sana çattı ömür küreği
Bilmem seni nasıl övsem İstanbul

Marmara’da vapurların seslenir
Gök kubbede minareler süslenir
Sende on beş milyon nüfus beslenir
Bilmem seni nasıl övsem İstanbul

Boğazları kuşak etmiş beline
Güzelliği düşmüş dünya diline
Allah düşürmesin düşman eline
Bilmem seni nasıl övsem İstanbul

İçinde bulundun nice savaşın
Can kayıp eyledin aktı gözyaşın
Hiçbir asır ayık gitmedi başın
Bilmem seni nasıl övsem İstanbul

Öyle genişledin tepeler aştın
Yedi dağ üstünden kırka ulaştın
Metropolü geçtin göğü dolaştın
Bilmem seni nasıl övsem İstanbul

Mevla konuşturur âşıklar söyler
Sana sille vuran vatanı neyler
Bir gün temizlenir hak nasip eyler
Bilmem seni nasıl övsem İstanbul

Velhasıl ben sana kötü diyemem
Gezme ile manzarana doyamam
Yüz şiir yazsam da övdüm sayamam
Bilmem seni nasıl övsem İstanbul