İNSAN,
Dağa...
Taşa...
Havaya...
Suya...
Doğaya...
Hayvanlara...
Kendine...
Tarihe...
Köylere...
Şehirlere...
Ülkelere...
Dünyaya...
Uzaya...
Şeytana...
Azraile...
Allaha...
.
.
.
Meydan okur!
Baş kaldırır!
Hükamrınlık ilan eder...
Yine toprak olur, bu bedenler!!!
Öyle ise bu kibir ,
bilmem nedendir!
Kayıt Tarihi : 7.2.2019 01:24:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!