Sevmek, sevilmek, gülmek, gülümsemek varken,
Ağlamak, ağlatmak, savaşmak, savaştırmak,
Hırs, kin, intikam, kavga, kıskançlık, senlik-benlik...
Hikmetinden sual olunmaz ama, bunlar neden?
Bu da mı doğanın dengesi, yoksa bunlar da neyin nesi?
Canlının canlıyı yemesi gibi mi, insanın insanı öldürmesi?
Bu yemeler, öldürmeler olmazsa doğanın düzeni mi bozulur acaba?
Hikmetinden sorup oğrenelim biraz hiç değil ömeden.
Ruhundan üflüyor, şah damarınızdan size daha yakınım,
Nerede anarsanız oradayım, beni bulmak için kendini tanı yeter,
Demekle, sanki heskesle, her yerde, her zaman bizlerle beraber.
Hidayete ermek gerek, fanı dünyadan göçüp gitmeden.
Kayıt Tarihi : 7.10.2025 16:36:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!