Bilmem Ne Olur. Şiiri - Necdet Erem

Herkes dalmış dünyanın, karanlık işlerine,
Yarı sarhoş gezerler, kanmışlar düşlerine,
Zaman insafsız bir çark bakan yok dişlerine,
Şaşırmış insan oğlu, sonu bilmem ne olur.

Ne gelenden bir ibret, ne gidenden ders alır,
Her gün bin vefat görse, sanır ki baki kalır,
Gaflet sarmış yolları, cehalet esir alır,
Şaşırmış insan oğlu, sonu bilmem ne olur.

Kuran’ı okuyan yok, Peygamberi duyan kim?
Mikroba gücü yetmez, sanır kendini hakim,
Göçenleri görmez mi, kalmış işleri akim,
Şaşırmış insan oğlu, sonu bilmem ne olur.

Nefisin eline vermiş, insanlık dizginini,
Karnı tok gören var mı, fakiri zenginini,
Dıştan mutlu sanırsın, canından bezginini,
Şaşırmış insan oğlu, sonu bilmem ne olur.

İbret alan var mı ki, hak aynasına baksın,
Güneşi kaybedenler, lazer lambalar yaksın,
Unutuldu insanlık, şeytan kınalara yaksın.
Şaşırmış insan oğlu, sonu bilmem ne olur.

Dönüşünü düşünmez, çıkmaz sokağa dalmış,
Her şey onda emanet, sanır ki satın almış,
Fark etmiyor gerçeği, yazık kötü aldanmış
Şaşırmış insan oğlu, sonu bilmem ne olur.