Bilmem ki neden Şiiri - Nermin Aydın

Zevk alamaz oldum bahardan yazdan
Yüreğim donuyor bilmem ki neden..!
Izdırap kar kaldı yaşanan hazdan
Al şerbet sunuyor bilmem ki neden..!

Sevdası sineme çiçek salmışken
Şimşekle uyandım düşe dalmışken
Bendeki sıfatı namkör kalmışken
Dil her dem anıyor bilmem ki neden..!

Candan can alsa da sızım diniyor
Geri gelmese de dünya dönüyor
Sevda ışıklarım tek tek yanıyor
Yokluğun kanıyor bilmem ki neden..!

Dertlerim perdede biter mi gülüm
Gönül derya deniz hicranda dilim
Yıllarca dokundu tükenmez kilim
Bitirdi sanıyor bilmem ki neden..!

Sabır kalesine çaresiz girdim
Gayesiz koştuğum yolları gördüm
Dalımda bülbülü bekledim durdum
Leylekler konuyor bilmem ki neden..!

Yağmurda ıslandım güneşte yandım
Bir günde dört mevsim yaşadım sandım
Rüzgarla savruldum kara bulandım
Ciğerim yanıyor bilmem ki neden..!

Nermin Aydın