Kararıyor gün alacakaranlığa koşarken, zamansız çalınan bir şarkı kulağıma rüzgar gibi çarpıyor.
Özlemini yedi kat yapıp bastırıyorum göğsüme,
Yırtılıyor içime koşan mesafelerin.
Dağlamak lazım diyorum, uçuşlarda martılar egzersizler yaparken.
Acısını çöplüklerde bağıran kanatsız insanların sesinde sustum.
Ne ben bir adım atabildim ne sen bir adım, özlemler içinde ırmaklara binip gidiyoruz.
Uykusuz gözlerimi bağışladım yolunda, yokuş yukarı çıkarken sırtımda senli, benli hatta bizli hislerle.
O mavi gözlü bir devdi.
Minnacık bir kadın sevdi.
Kadının hayali minnacık bir evdi,
bahçesinde ebruliii
hanımeli
açan bir ev.
Devamını Oku
Minnacık bir kadın sevdi.
Kadının hayali minnacık bir evdi,
bahçesinde ebruliii
hanımeli
açan bir ev.