Bilmem kaç desibel sarsılırken ay ışığı. ...

Benim,
Adım yalnızlık,
benim adım cığlık cığlık sevdasızlık,
ben bilirim..

Doğum sancısı çekiyor gün be gün,
Eskimeyen mahkumiyetim,
Yenemediğim yalnızlığımda,
Bilmem kaç desibel sarsılıyor,
ay ışığı.
Sırf yoksun diye...

Sensizliğinle seviştiğim,
senli gecelerden,
Uyanınca hayata,
Yorgun kalkmanın tarifimi,
Vücudumun her bir zerresinde?
Yoksa varolmanın, mutluluğu mu?
Hüznü mü saklı?
Belli değil...

Sancısı doğumunda duyguların,
Bütün uzuvlarım isyana durunca,
tek kişlik dünyamda,
yalnızlığım, bakışımda donup kalır..

sevdiğim düşler her daim yarım,
En sevdiğim şarkının,
sözleri kayıp,
Binlerce firara kayıtsız kaldım,
mart Ayazlarına vuruldu,
hüzün çiçeğim,
Geceler boyunca karanlıklara mahkum
Ölümüne yalnızlıktır hayatım...
Ve bir o kadar da eli kolu bağlı.

En çılgın düşünceler bile.
Terbiye olmuş; hem ruhta,
hem bedende.
Öyle ise bu isyan niye?
yalnızlıklarıma..

Ve anladım ki ben,
artık,
tek kişilik bu dansın,
kadınıyım,
yalnızlıklarımda,
sadece...

fügen..

2008 in vakitlerden gün ışığına dönerken ay'ın son çığlıklarında sarsılma vakti..