Dünyayı almıştı iki omzunun üstüne,
O güzel kadın kederli şarkılar gibiydi,
Bir yanı hep ağlamaklı ve hüzünlüydü,
Bir yanına ben buseler kondururdum.
Gel ölüme gidelim birlikte desem,
Anlardı ki ölüm benim hep önümde yürür.
Gözlerimin içine bakarken üzülürdü,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta