Dünyayı almıştı iki omzunun üstüne,
O güzel kadın kederli şarkılar gibiydi,
Bir yanı hep ağlamaklı ve hüzünlüydü,
Bir yanına ben buseler kondururdum.
Gel ölüme gidelim birlikte desem,
Anlardı ki ölüm benim hep önümde yürür.
Gözlerimin içine bakarken üzülürdü,
Ölüm dursa ona çarpacak gibiydim,
Bilirdi ki biraz hassas biriyim dünya için,
Ortalamanın hayli üstündeyim,
Öyle nahif, kibar yaklaşırdı ki bana,
Ah! Resmen pamuklar içindeydim.
Bazen sarılır, kedi gibi sokulurdu bana,
Bazen dile gelir de söylerdi derdini,
Yumuşak huylu ve çok güzel biriydi,
İnanın bir saniye bile bakmadı arkasına,
Hiç merak etmedim nedendir diye,
Dostlarım seni hiç sevmemiş diyorlar,
Bilmem, herhalde severdi beni.
Kayıt Tarihi : 25.10.2021 01:39:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!