Günler su gibi aktı, ömür kırka dayandı.
Başımdaki rüzgarın bilmem farkında mısın?
Ardımda bıraktığım çöp yığını yangın var.
Geç gelen baharların bilmem farkında mısın?
Mazi olan günlerin yıkıntısından doğan.
Yeşeren dallarımın bilmem farkında mısın?
saatin kadranında değiştirmez yönümüzü,
bu boynu bükük duruşun...
gitgide birbirine dönüştürürken ömrümüzü.
derler ki;
uzayan kirpiklerinin altında saklarmış dünyasını,
Devamını Oku
bu boynu bükük duruşun...
gitgide birbirine dönüştürürken ömrümüzü.
derler ki;
uzayan kirpiklerinin altında saklarmış dünyasını,
teşekkür ederim
Kendimi alıp birden yalnızlık ülkesinden. Arındırdım kendimi ruhumun öfkesinden. Kaçıp gittim çilenin karanlık gölgesinden. Aydınlık sabahımın bilmem farkında mısın?
7+7 Hece vezniyle yazılmış. Bana göre yazılması zor olan bir ölçü. Ve de bir o kadar güzel akıcı. daha nicelere dost
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta