Bilmem bir afta çıkarmı bize

Bilmem ki bir afta çıkar mı bize
sürerken kısrağı dipsiz denize
mutluluk mutluluk nedir hünkarım
tadında hevesin hep kaldı yarım.

Şu heybetli çınarın rengine kandım
onurlu savaşına bende inandım.
bir yağmur sesiyle baktım göklere
açtım avuçlarımı düşmeden yere.

Dualara düşen bu kaçıncı şafak
neden şafakların hep alnı ak?
şimdi kan değil gül kokar toprak
aşkın muştusudur bu, semaya bak.!