Bilmem Şiiri - Muhlis Orhan

BİLMEM

acıda geçen an uzundur.
görmemişti böylesini,
bu şehir bu şehir olalı...
gideli kaç asır oldu?
bilmem...
yeni bir gün doğmaktaydı.

dar gündü.
nasihat eden çok...
çürük tahtaya basmadım.
sağanak altında ömrüm.
zamanla çürüdü tahta.
mevsimi gelmiş miydi
bilmem...
sararmayan bir yaprak düşmekteydi.

ihanetin ömrü kısaydı.
bedeli ağır....
neden gitmiştim?
veya gelecekmiydim?
kimsesizdi fikrim.
gözleri sağır....
rüya mıydı?
bilmem....
yaşanmayacak bir bahar gelmeteydi.

kaç kışın ayazını gördü...
kaç talan yaşadı....
tenhalık;
getiren ve götürene mahsus.
birini çağır...
hasadı alınmış,
suları çalınmış mıydı?
bilmem......
vefalı bir tarla gibi, hala beklemekteydi.

otuzaltıydı artık takvim...
fırtınadan henüz çıkmış,
kar içinde.....
bir değirmenci kadar sefil.
saçım...
başım.....
ipotekli bir yürek.
canlara kefil.....
hortumlanmış bir mazi.
gölgesiz bir çınar.
devrilmiş miydi?
bilmem.......
umudum yeşermekteydi.

muhlis