Bilmem Şiiri - Ali Urgan

Sallanır uzaktan veda mendili...
Hicran dolu hasret söner mi bilmem.(?)
Köz oldu bu aşkın sevda kandili,
Yüreğimde ateş diner mi bilmem.(?)

Yüksekten uçuyor göçün turnası;
İçimde bir yara gurbet sılası.
Yüzlerde tebessüm aşkın sunası...
Göklerden yerlere iner mi bilmem.(?)

Öyle bir sevda ki kalbe inen nur;
Bir buseyle yüzde ruha dokunur.
Bin tutkuyla dilden dile okunur,
Kalbine şu sevdam siner mi bilmem.(?)

Bir cehil bilmezin yandı elinden,
Neler çekti körpe kafir dilinden.
Bir şafak vaktinde aşk seferinden...
Hasret vuslatına döner mi bilmem.(?)

Düşmeye gör zalim, sevda nârına,
Ümidim bir revâ, kalmaz yarına.
Olurda gönlümün aşk diyarına...
Vuslat hatırına biner mi bilmem. (?)

Efsûnlu bir âlem gözün elâsı,
Başımın o tatlı sevda belâsı,
Kimseler sevmedi ondan âlâsı,
Şu gönül deryamda yüzer mi bilmem. (?)

Nicedir görmedim eşsiz güzeli,
Ruhuma sindi de kaldı ezeli.
Bilmedi içimde olan emeli,
Gün olur sevdamı sezer mi bilmem. (?)

Gönül içindeki dertlerini sal,
Bir yaprak misâli şu sendeki hâl,
Hazan mevsiminde kurumuş bir dal,
Cennetimde bir gün gezer mi bilmem.(?)