B i l m i y o r u m

B İ L M İ Y O R U M

Taraflardan birisi, biliyorum tanrı var diyor, birisi de biliyorum yok diyor ise, ikisi de yüzde yüz, yüzde elli doğru ya da yüzde elli yanlış demektir. burada doğru olan yüzde yüz bilmiyorum olmalıdır.

ancak her iki tarafında yüzde elli gibi birer ciddi doğruluk payları da vardır. şayet bir taraf olunması gerekiyor ise mutlak üçüncü yol önemlidir ve düşünülmelidir, bu durumda şöyle düşünmekten başka da şans görünmemektedir.

örneğin tanrı var ve doğrunun yanında ise, o zaman tanrı ne var diyenin ne de yok diyenin yanında olmayacak demektir. çünkü ikisinin de yüzde ellisi yanlıştır ve burada üçüncü yol bilmiyorum demek olmaktadır.

zira bilmiyorum seçeneğinde yanlış yoktur ve en dürüst taraftır. yani tanrı bilmiyorum diyenin yanında olacak demektir. böylece de en dürüst yol da bilmiyorum seçeneği olduğu için ona en yakın yol da üçüncü yol olmaktadır...

bu konunun detayına biraz bakarsak eğer, bizim hangi iddia gerçektir fikrimiz dediğimiz gibi bilmiyorum 'dur, ancak meseleyi incelemek için doğru bildiğimiz gerçekleri doğru kabul etmek zorundayız. öyleyse gerçek somut olarak görüp, dokunduklarımız olmaktadır.

hatta bir şeyi önceden görmüş dokunmuş isek o da soyut ama gerçek olandır, çünkü onunda zihnimizde resmedilmiş hali vardır. fakat bir şeyi görmemiş ve hiç dokunmamış isek o ne somut ne de soyut olarak gerçek olmamaktadır.

yani o metafiziksel bir şey demektir ve o sadece hayali iddiadır, çünkü o şeyin varlığıyla ilgili beş duyumuzda dahil hiçbir kanıt yoktur, örneğin melek ya da tanrı gibi. ama gerçek şu ki insan düşünmeye başladığından beri de bu iddialarda bulunmaya hep devam etmiştir, zira bu iddiaların ne gerçekliğine, ne de gerçek dışılığına dair bir şey elde edilememektedir.

yani bu iddialar hala yarı yarıya gerçek görünmektedir. ama ikisi de normal insan aklına ve bilime göre gerçeklik oranları sıfırdır. ancak gerçek her ne olursa olsun iddia tarafları çok ciddidir ve hiç biri iddialarından vazgeçmemişlerdir, öyle ki birisine göre tanrının varlığına dair hiç bir kanıtın olmaması yeterlidir.

birisine göre de tanrının varlığına dair aslında doğada sayısız kanıtın olmasıdır. kimisi ben varsam beni biri yaratmıştır derken, diğeri ben olmasaydım o da olmayacaktı demeye devam etmektedir ve bu böyle sürüp gitmektedir. burada insanlığı ilgilendiren asıl mesele gerçek yaşamlarda bu tartışmaların nasıl etki edip etmedikleridir ki gerçek bu tartışmaların yaşamları ciddi etkiledikleri çok açıktır. bu kimine göre olumlu yöndedir, kimine göre de olumsuz.

örneğin bu fikirler sonucu dinler doğmuştur ve de bu yine kimine göre büyük sorunlara sebep olmuş, olmaya da devam etmektedir. kimine göre de faydalı olmuşlardır. yani taraflar detaylarda da anlaşmazlıklar içerisindedirler. kimileri dinlerin aklın özgürlüğünü yok ettiğine, kimileri de dinlerin yaşamları düzenlediklerine inanmaktadır.

bu tartışmalar böyle devam edip giderken görünen, gerçek şu ki, bu meseleler insanların boşu boşuna çok zamanlarını almaktadır. burada iki tarafında tek tutarlı tarafları biz böyle inanıyoruz demeleridir. zaten iki seçenek vardır o da ya böyle inanıyorum demek ya da bilmiyorum demektir. bu aslında korkunun, şüphenin ve dürüstlüğün savaşıdır.

Y O R U M:
burada ilk iki tarafında yanlışı, birisinin korkuyla, diğerinin şüpheyle hareket ederek kesin bilmedikleri bir şey hakkında biliyormuş gibi davranarak dürüst olmamalarıdır. oysa üçüncü tarafın dürüstçe bilmiyorum demesinde hiç bir yanlış görünmemesidir.

bu yazı (BEKLENTİ) adlı kitaptan alıntıdır.

İsmail soytekinoğlu
düşünüyorum.