Bilmem Şiiri - Kasım Kılıç

İşsizler, pazara erkenden düşer
Patronlar gelince başına üşer
Eli boş dönenler bağrımı deşer
Şu kırize gücüm yeter mi bilmem

Umudu kesilen köşeye çöker
Sigara yakarak boynunu büker
Yokluğu hep yoksul olanlar çeker
Efkârım bu yüzden biter mi bilmem

Kimisi çareyi seyyarda bulmuş
Aldığı ürünler güneşte solmuş
İflâs korkusuyla içlenip dolmuş
Kurumuş sebzeyi satar mı bilmem

Boyacı, simitçi daha da çoktur
Arsıza, sorarsan hiç fakir yoktur
Densizlerin sözü, dinsiz bir oktur
Acep kendisine batar mı bilmem

Kasım der ki: sabret, sabreden yener
Elbet bir gün dünya tersine döner
O zaman garibin göz yaşı diner
Şimdi zengin rahat yatar mı bilmem.

14 Şubat 2009