Bilmem Şiiri - Aydın Ahmet

Hiçbir ses ve seda çıkmıyor senden
Bir derin kuyuya düştün mü bilmem
Böyle çok severken ayrılık neden
Aşka benim gibi küstün mü bilmem

Bir haber salardın dargın olmasan
Ne idi bu kadar kasvetin, tasan
Bir cevap vermezsin bin sual desem
Selamı sabahı kestin mi bilmem

Değmiyor artık hiç gözün gözüme
Bir yabancı gibi baktın yüzüme
Koşturdum peşinden baktım izine
Aşkın köprüsünden geçtin mi bilmem

Bir bahar yağmuru gözümün yaşı
Koparmak caizdir ağrıyan başı
İçimde başlamış aşkın savaşı
Korkup ta geriye kaçtın mı bilmem

Çok kem bir zatmışım hepsi bahane
İhbar etmiş biri, demiş divane
Gönlümde kurulmuş senle mahkeme
Hakkımda bir dava açtın mı bilmem

Bir sitemim olsa çabuk küsersin
Her darbede bir uzvumu kesersin
Sözlerin bir satır, sense kesersin
Bu yaptığın bana kastın mı bilmem

Böyle kaçar uykum gece bir anda
Boğazımı sıkar elin rüyamda
Bir sancı duyarım o an şuramda
Bıçakla yaramı deştin mi bilmem

Elinden içeyim zehri bir tasla
İçin sızlamasın, acıma asla
Üç metre kefeni keskin makasla
Boyumu ölçüp de biçtin mi bilmem

Diyorsun sevdamız mahşere kalsın
Sende yürek yok mu, nasıl insansın
O günleri hiç mi hatırlamazsın
Sen de benim gibi içtin mi bilmem