Bilmem Şiiri - Umut Çelik

nasıl geçti bilmem zamanın
bir fırtınanın hızında
nasıl söndü bilmem o aşkın
bir yangın gecesinin heyecanında
uzaktan gül kokuları sarmıştı dünyayı

ben bilmem gençliğin tadını
sadece dudaklarımda kalmıştı
bir kaç damla sızıntısı
ben bilemem aşkı bir yangın yerinden ne kaldıysa
küller ve yanmış bir kaç şiir
bir kaç fidandır şimdi umutlar
göğe mi dokunur
susuzluktan ölür mü ben bilmem

ve artık yırtık bir sayfadır hayat
ucu bende kalmıştır
gerisi nerdedir bilmem

bilmem ben şefkati çocukluğu
devirirken geceyi güneşin gözleri
öyle kaybolup gitmiştir
meridyenlerin arasından
ya da unutulmuştur bir köşede
belki de bir tren istasyonunda
bilmem ben kaybettiklerimi

nasıl oldu bilmem ben
doğmamış bir günahtır içimde ayrılıklar
havada kalmş bir el
tatlı bir yanağı arayan bir dudak
çekip gitmiştir bir doğum günü ansızın
ben bilmem ayrılıkları

ben bilmem
hep aynı yolda duran bir yolcu
bütün ömrün her günki gecenin parlak yıldızı
yüzyıllardan beri aynı yere yağan
bir yağmur tanesi
nerdedir şimdi ben bilmem