Bilmem Şiiri - Mustafa Küçükönder

Nasıl Oluyor Bilmem,
Nasıl yapıyorum bunu kendime,
Eline batan dikeni,
Vahşi tadını özleyince acının,
İçerde kanırtmak gibi,
Elinin tersiyle itmek
Bir yığın yaşamışlığı, bilmişliği...........
Yine Bir ateşin üstünde yürümek,
Ezer gibi mazidekini
Bunun mantığı yok işte,
Ne de teorisi..

Nasıl Oluyor bilmem,
Nasıl kıyıyor insan kendine,
Kendine uzanan eli,
Vahşi tadını özleyince yalnızlığın,
Ortadan ikiye böler gibi,
Kapısını içerden kapatmak,
Unutarak kendini hapsettiğini........
Yine Bir avuç külün üstünde yürümek,
Ezer gibi kendi bedenini,
Bunun da mantığı yok işte,
Başı ve sonu olmadığı gibi.

İstanbul...............