Karlı Kaf dağının ardında kaldım
Seslensem kimse duyar mı bilmem
Yürek çırpınır durur biçare
Bu koca dağ nasıl aşılır bilmem
Hayat yükü sırtımda oldukça ağır
Seslen uzaklardan beni yanına çağır
Belki o zaman karlı dağlar aşılır
Mesafeler tükenir de dosta varılır
Ah ne çare keşkelerin faydası yok
Ne geriye dönüş ne ileri gidiş yok
Gönlüm hüsran dolu keder çok
Kadere boyun eğerim başka çare yok
Hayat çarkını döndürür durur
Döndükçe her bir parçamı ayrı yere savurur
Düşmüş vuslat ateşi gönüle yakar kavurur
Geçen zamanı sayıp yürek kendini avutur
Ne baharın tadı kaldı artık ne güzün
Sardı ruhumu bir türlü dağılmaz hüzün
Bu yaralı gönlüme deva olur her sözün
Anılarda saklı durur gülümseyen o güzel yüzün..
1 mart 2003
Filiz TuranKayıt Tarihi : 27.1.2004 00:46:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Filiz Turan](https://www.antoloji.com/i/siir/2004/01/27/bilmem-13.jpg)
Sardı ruhumu bir türlü dağılmaz hüzün
Bu yaralı gönlüme deva olur her sözün
Anılarda saklı durur gülümseyen o güzel yüzün..
hüzünlü olmasına rağmen çok iyi
genelde bu temaları beğenirim
teşekkür ederim
TÜM YORUMLAR (3)