Bilmem... Şiiri - Mustafa Kuz

Bilmem hangi kapı kapanacak yüzüme,
bu son olsun dediğimden sonra...
sensizlik rıhtımında
kaldım bir ben
tek başıma...
yüreğim karardı,
güneş artık ısıtmıyor;
deli gönlümü
hiçbir söz
avutmuyor...
kahpelikler almış başını
delikanlılık kaç para?
ey gözünü sevdiğim
ihtiyar!
boşuna mı geldin bu yaşlara?
'benim' diyen kimsecikler baş edemezdi...
kuru kalabalıklara da
boyun eğmezdin sen hem...
insanlığı,yaşamayı anlatırdın...
geç kalmamayı,
barışı
arkadaşlığı
kalleşliği değil
kardeşliği öğrettin sen
insanlara...
ey sevgili!
bu sensiz geçen kaç
mevsimdir bilmem...
ne suç işlediğim de meçhul...
sanki herkes
tam mıdır?
insanlık sence bu kadar
ham mıdır?
yaşamak,doğmak kadar doğalsa şayet
ve eğer bunu
yazmasa da hiçbir ayet
ben yazıyorum bunu,
ve en sert mermerlere
kazıyorum duygumu...
yani sevdiğim
seni
sevdiğimi,
hep beklediğimi,
bilmezden gelip
sığındığım son kapıyı da
açıp başka kullara,
yüzüme kapatman
hiç de
zor gelmez bana...
çünkü ben alıştım artık
iki taraflı kapılara...