Aradı hep insanlık,
Ben neciyim? Nereden geldim?
Burada görevim nedir?
Nereye gideceğim? Giderken ne götüreceğim?
Ben neyim? sorusu'nun cevabın,
Vurdu başını bilgi kapılarına,
Yumdu gözlerini gerçeklere,
Ama cevap bulamadın.
Hiç güneş çamurla sıvanır mı?
Nasıl gerçeklere sırt döner,
Duymamazlıktan gelirsin?
Kâinat'ı inleten bu ses'i
=Eyyy Nas; diye başlayan,
Veda Hutbesini,
O emanete nasıl sahip çıkmazsın?
Öyleyse insan olamadın.
=Beni anlatan üç külli şahit var; buyurmuş,
Gerçeğini idrak edip,
O şahitleri dinlemedin,
EFERDİMİZ bir,
Yüce kitabımız Kur'an'ı kerim,iki
Kainat kitabu üç,
Yum gözlerini,gündüzünü gece et,
Bomboş idin dolamadın...
06.06.2006
Ömer ÇetinkayaKayıt Tarihi : 10.6.2006 09:40:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ya Korede doğsaydım
Ya da Avusturalya'da aborjin olarak
Veya, güney amerikada doğsaydım
Acaba, din kültürüm, tarih kültürüm, tanrı kültürüm böyle mi olacaktı?
O zaman, bu şiir içindeki,
Veda hutbesinden, kurandan, peygamberimizden söz edecek miydik?
Bizler gibi onlarda doğacaklar, yaşacaklar ve ölecekler.. Belki, bizim duyduklarımız hiç duymayacaklar.. Hiç bilmeyecekler.. Kaldı ki, biz kendi aramızdakilere duyaramıyoruz..
Ve onlar dünya nüfusunun % 80'i.
Hangi doğru yolda yürüyecekler?
TÜM YORUMLAR (1)