Bilmelisin Divan Şiiri - Cemal Divani

Deli gönül ağlar iken gülmeyi bilmelisin

Yanağın ıslatan yaşı silmeyi bilmelisin

Demişler ki delilsiz kul giremez cennetine

Gördüğün alemden ibret almayı bilmelisin

Belki zaman fırsat vermez gitmeye dost eline

Servetini kaptırırsın zamanenin yeline

İlim dediğin ganimet belki düşer eline

Misali bir derya gibi dolmayı bilmelisin

Yaratanı bilmeyenler elbette ona asi

Kibir dedikleri ne ki o kullarının riyası

İki tane gözün var ya bedenin penceresi

İşte onla aradığın bulmayı bilmelisin

Zemin sema arş ile kürs ustasının sanatı

Bunun farkında olmamak cahilin kabahati

Rızık çalışana mahsus Allah’ın mükâfatı

Onu da bir düşkün ile bölmeyi bilmelisin

Kimin aklı noksan ise müpteladır harama

Cemal divani ilaç mı dünya malı yarama

Senin zerre aklın varsa elde kusur arama

İlk evvela kendin insan olmayı bilmelisin

Aşık Cemâl Divani