Sabretmeyi erdem, beklemeyi araç,
Dertli günler görmeyi kader sanmıștım,
Velhasıl sonu yokmuș bu pis çukurun,
Çakılınca çilem de biter sanmıștım.
Meğer hayat epey önümde koșarmıș,
Acele etmek ise bir boș çabaymıș,
Talihin yolu çıkmazda bir sapaymıș,
Yürümekle bu yollar biter sanmıștım.
Yakamdaki kurdela neylesin beni,
Candaki yara sakat eylesin beni,
İçimde atan șu kalp olmasın deli,
Ahu sevmeyi de marifet sanmıștım.
Geçmișe verecek hiçbir hesabım yok,
Acılarımdan bașka bir hasebim yok,
Heva ister arsız yürek, hevesim yok,
Beklersem gönlün harı diner sanmıștım.
Ne șimdi eski derman kaldı canımda,
Ne de bir anlayanım var șu halimde,
Akıl hırsızda, kalpsizde, güç zalimde,
Feleğin çarkı bir gün döner sanmıștım.
Alparslan Gürlek
Kayıt Tarihi : 22.12.2023 03:18:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!