durgun dimağları, yorgun ayakları değiliz bu şehrin
arşa yükselen ütopya merdivininde eğleşemeyiz.
olmuş-olan yankısını işitir o an
yalınayak rakkase adımlarıdır uzaklaşan
yaşanmış bir çember daha düşürür hiçliğine,
ne sevinçtir
Yoklama defterinden tanımadım sizi,
Benim haylaz çocuklarım
Sınıfın en devamsızını
Bir sinema dönüşü tanıdım
Koltuğunda satılmamış gazeteler
Dumanlı bir salonda
Devamını Oku
Benim haylaz çocuklarım
Sınıfın en devamsızını
Bir sinema dönüşü tanıdım
Koltuğunda satılmamış gazeteler
Dumanlı bir salonda
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta