Bilmelisin Şiiri - Zeynep Beşen

aklım da unutmak gibi bir hastalık var.
gönlümde ise unutamamak gibi
yüzünü hatırlayamıyorum senin,
hatırladığım sadece sen sevdiğimsin..
yolda görsem tanımam bilesin,
ama hissederim seni sevdiğimi.
aklım da unutmak gibi bir hastalık var benim.
yüzünü unutuyorum sevdiğim.
gönlümde ise unutamamak gibi bir hastalık hali var benim.
varlığın dışın da hiç birşeyi bir araya getiremiyor.
gözlerin yok mesala bakışlarımda,
bakışlarıma haram sın sen ya.
bu yüzdendir gözlerimin yerde oluşu.
toprağı daha çok benimseyişi.
yüzünü yüzüme dökemem ki senin.
benim hislerim karmaşık değil.
seni seviyorum.
bundan da eminim.
bu sana bakmak olmamalı illaki.
yada dokunmaya kalkışmak.
sana dokunmaya kalkışmakla beraber.
sana bakmak inandığım aşka ihanetim olur.
bunu görmelisin.
sana bakamasam da.
seni dua olarak sevdim.
senin mutlu olmanı isterim.
gönlüm de dua olarak işlendin.
illaki kavuşmak değilmiş aşk.
sevdiğine sevdiğini istemekmiş.
kendinin önemli olmadığını bilmekmiş.
onun mutlu olmasını istemekmiş.
ve aklımda kalbimde başın da sevgili..
ve ikiside senin için hayılısını ister bilki.
sevmek başlı başına bir hasretti kavuşamamak adına,
hasreti aşka karıştırıp sevmeye yeltendim.
bu yaptığım yanlış değildi biliyorum.
kimse gönlüne söz geçiremezmiş anlıyorum.
açıkcası sevgili ben hiç sana kavuşmak istemedim.
sadece seni sevdim.
sonra ağrıdım,yandım,yakıldım,
söndüm kül oldum,
anladım aşk ta kavuşmak zor bir zanat.
ince bir çizgi cennet cehennem arasında.
ve kavuşmayı isteyen kim ki bu arada..
yılgınca yanmak varken.
aşk ateşinde yanarak arınmak varken.
sen sevdiğinle mutlu ol hayırlı ol.
ben sevgimle hasretle baş başa kalayım.
senin mutlu olduğunu bildikten sonra,
ben neden mutsuz olayım..
sen mutluysan bende mutluyumdur.
bilmelisin..