Herkes bu dünyada ki, ruh ikizini bulur.
Eşsiz bir ruhu varsa, nasıl ruh ikizi olur.
İnsan değil ihsan, maneviyatı yükselten.
Ruhun libasıdır, üstümüzde kafes ten.
Allah görür, lakin ayıplarımızı da gizler.
Kişi, daha görmeden duyunca “ayıp” der.
Bırak yanlışlar gitmezse, doğrular gelmez.
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta