Bilmelisin Şiiri - Fatma Pınarbaşı

Ben seni düşündüğüm zaman
Alarak yüreğimi parmaklarımın arasına
Kaf dağında dolaşıyorum
Fay hatlarım kırılıyor,beynimde artçı sarsıntılar
Binlerce deprem oluyor yüreğimde
Gözlerim kararıyor,damarlarım çekiliyor
Can çıkıyor içimden
Can çıkıyor

Bilemezsin
Kalbimde balyoz sesleri
Damarlarımda dev karıncalar yürüyor
Göremezsin
Ben seni düşündüğümde
Geceleri doğup gündüzleri batıyorum
Nefeslerim alev alev
Sererek hatıraları gölgemin üzerine
Kan kusarak üzerinde yatıyorum

Gece soğuk gece kör
Sarsılıyor ayaklarım,binlerce kör kuyudayım sanki
Tut beni
Tut beni düşüyorum
Yalnızlığının buz dağlarındayım
Gözlerim çekiliyor
Tel tel liflerim sökülüyor sanki,
Ve düşerken gözlerimden hasret denilen buğu
Sensizlikten ve kimsesizlikten
Üşüyorum
Tut ellerimden ne olur
Ne ben sensiz ne sen bensiz
Gelmeyeceksen bir daha bilmelisin
Bilmelisin can yarim
Bilmelisin
Ağır ağır ölüyorum