Bilmelisin... Şiiri - Rümeysa Avcılar

Varsın gülmesin yüzüm
Yeter ki güldüğünü bileyim
Varsın ömrüm sensiz geçsin
Yeter ki mutlusun diyeyim
Varsın yaşamak bana haram
Sana bu dünya helal olsun…
Varsın ben gideyim
Sen kalanlarla sefanı süresin
Diyemem! ...
Üzgünüm…
Ben ağlarken gülmesin gözlerin.
Gittiğim diyarlara
Kaldığın yerlerden üzül…
Ben acımla soluklanırken
Sen hasretinle boğul…
Yalnızlığımla savaşırken tek başıma
Sen o kalabalıkta kaybol
Ben unutmaya çalışırken
Sen bensiz benimle ol.
Ben bir çare dilerken Hak dan
Sen bi çare gez.

Ah sevdiğim! Ben seni
Sensiz sevmeyi de bildim
Ben, sevmeyi hep bildim.
Sen şimdi her gün,
bin cananla dolsan da…
Beni daha çok sevmeli
Her seviyorum dediğinde
Çaresizliği görmelisin.