Bilmeli. Şiiri - İbrahim Etem Ekinci

Ne ümitte karamsar ne hayalde uçarı,
Olmamalı, her şeyin kararını bilmeli,
Dokunursan iğneler leziz bal yapan arı;
Kâr etmek güzel amma zararını bilmeli.

Yüzeysellik yanıltır kökene inilmeden,
Ezele bakmak lazım ebede dönülmeden.
Hırs ve nefsine uyup Şeytana yenilmeden;
Her kul tefekkür edip Hünkâr’ını bilmeli.
Gaye edilmelidir edeple ilim irfan,
Yoldaştır bir tek iman gerisi hepten yalan.
Bahar da keyif sürüp hazana ermeden can;
Yaşanılan mevsimin rüzgârını bilmeli.

Mecnunlara aşk verip çölde Leyla aratan,
Bazen bolluk bereket bazen sıkıp daraltan.
Alemleri var eden ins’i cins ü Yaratan;
Her canda mevcut olan öz Yar’ını bilmeli

Aklıselim almalı Kur-an’dan beyanatı,
Algılamakla olur ehli fikir sanatı.
Ne güzeldir bülbülün gülüne serenat ı;
Dinlemesi hoş amma efkârını bilmeli.

Bu nasihat sanmayın öze öz eleştiri,
Ölüm kayboluş değil ruhlar ezelden diri.
Etem-i ye derseler amelin ne gel beri;
Münkir ile Nêkir’in pazarını bilmeli.

İbrahim Etem EKİNCİ