Bilmeli Şiiri - Nebiye Toprak

Sessizliğin,
O soğuk duvarlarını
Kor ateşlerde eritebilmenin
Emeğinin değerini bilmeli insan
Şöyle bir maziye bakıp
Sevdiklerine sımsıkı sarılarak
Daha da perçinlemeli bağlarını
Hataları hoş görebilmeli
Bunu yaparken de aslında kendini
Hoş gördüğünün bilincinde olmalı
Yitirdiklerinin acısında yoğrulurken
Kazanımlarını da görebilmeli insan…
Yalnızlığın,
Zemheri ayazına tutulmuş girdabında
Dönerken sevgiye çevirebilmeli yüzünü
Baharın uyanışında ki muhteşemliğin
Her canlıda ki kıpırdanışın güzelliğini
Yakalayabilmenin farkına varabilmeli
Sevgisizliğin,
Bir kader olmadığını bilerek
Sevgi yağmuru sağanağına çevirebilmeli
Gönülden sevebilmeli koşulsuz
Sevdikçe sevgilerin çoğalarak döneceğini
Sevgi yağmurlarında ıslanarak sırılsıklam
Yaşayabilmenin tadına varabilmeli insan
Çünkü
Yaşamın sırrı
Sadece sevgide gizli...
27.11.2005