Bilmekten Şiiri - Zeynep Beşen

ve sözde hayat!
sözde ama öylesine sözde
çünkü hayat insanın vurmaz bir kere.
onun için sözde
en sevdiğim şairi sesinden vurunca hayat
içim deki çığırtkanlık duramadı yerinde
ne oluyor dünya sana
bir sus dedim
bak ellerimden düşen şairim ağlıyor
yine hiç yere
sesini incitmeniz hangi dine sığar
daha biz şezlong da Avrupa 'yı izleyip
karnımız ağrıyana gülecek tik
sonra yönümüzü Afrika ya çevirip
tokluğumuz'u bir birimizin yüzüne vuracaktık.
daha biz birbirimizden bu yüzden utanacak tık
olur olmadık yerde susup
hep olmayan yerlerde konuşacak tık
söyle dünya ne yaptın ona
sesinde kırgınlığın mahvediyor beni anla.
söylesene içinde ki coşkundan biraz tortu damı kalmadı
ne oldu sana
tonlama la rın da bir şeylerin eksikliği var.
yorulmuşsun biraz
gözlerine bakmaya bakmam da.
bakmam da..
seni böyle görmek istemiyorum
yapma!
için deki atları sür kalbine
kalbin kendini hissetsin yeniden
böyle durgun ve yorgun olma.
şimdi beni bırakırım
biliyorsun bırakırım
şimdi beni bırakırım da
yine sana yanarım yapma
böyle nefesi eksilmiş gibi durma.
bir sende indirdiğim yelkenleri
yeniden ülkelerine çağırma.
beni sensiz toprak tutuyor
kara tutuyor
iyi olmuyorum yapma
o son veda dan sonra
hani o son vedan var ya vedasız vedasızlığın..
heni tek taraflı verdiğin iradenle öldürdüğün
hani benim dokunulmadık yerlerimden vuran o veda.
işte ondan sonra
ancak denizler de nefes ala biliyorum.
göklerde yürüyorum.
yıldızlarda uyuyorum
güneşe yaslanıp
derdimi ALLAH'a döküyorum.
ALLAH diyorum yeniden yeşeriyor um.
içimde ki yerini göre bilmeni isterdim.
ne çare bunu sen dahi göremeyecek sin
şimdi senin sesini getirince rüzgar kulağıma
böyle yapma..
sesini sars kendini kendine getir.
al bak kendimi de veriyorum sana.
ama öyle hüzünle durma.
bir sen ciğerlerimi aştın da kalbime dokundun
alışıktım sana taa öteler den hatırla
bu yüzden tüm harflerimi verdim ya sana
bir farkla almamak kaydıyla
kendine gel!
bize yaptığın şeyi göğsünde gururla taşı.
çökme öyle birden.
attığın adım hiç birimize iyi gelmeyecek ama.
sen yinede gelmiş gibi yap.
bak ben ölemiyorum
sende sakın deneme.
uğruna katlettiğin bizi yaşa.
canımı yakıyorsun şair
sesindeki şenliği yeniden sesine getir.
seni üzgün görmek canıma okuyor
bunu olsun gör!
uçurumlarda geziyorum korka korka
ama düşmekten değil bu korku
düştüğüm de ölmeyeceğimi bilmekten
bilmekten.