Kalbinde yazar... Kalbinde besler...
Sevdayı yükleyen limanlarda...
Aşıklar Buda heykeli gibi dikilir...
Perili köşk masal diyarlarının kapılarında...
Gözleri dalar uzaklara...
Onlar gibi koşmak, oynamak isterler..
Cilveleşmek ister gönüller...
Ancak kimse fark etmez...
O diyarda yalnız dolaştığını...
Elini tuttuğu kişinin hayal olduğunu...
O Dünyada sadece kendisinin olduğunu...
Bilmek ne acı...
Sen.. severken birini...
Yalnız bir ruha sahip olduğunu...
Duymak güçleşmiş olsa da...
Görmezden gelinmek istense de...
Acıdır gerçekler...
Sen yalnız adamsın, bu hayatın sana biçtiği rolde...
Hadi susma...
Dök yine kendini mısralara...
Okuyanlar ya aşık der ya divane...
Herkes sana yükler bir anlam...
Sen ise anlamsız bakarsın...
Uzak düşünce Yardan...
Her renk solgundur bu kalp için...
Gülmeyi ağlamaktan sayan bir tebessümle...
Yare ulaşmak için tutarsın yüzünde...
Çünkü o Sende sen olmuştur...
O Bilmese de... O Görmese de...
O... sende ki Sendir...
Kayıt Tarihi : 8.4.2012 01:46:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!