Bilmek Şiiri - Mehmet Öztaylan

Gün doğumuna yetişmeyi öğrenmeli insan.
Üzerinden koca bir gün geçmeden.
O saf ve enfes kokuyu ciğerine çekmeyi.
Geceyi yırtan ilk ışınları okumayı.
Okumalısın;
Ağır kelimeler yok dizelerde.
Bu tende aşktan arınmış bir kalp var.
Çayı şekersiz içebilmeli insan.
Kaynarken, fokurdarken, hemen soğutmadan.
Hecenin üstüne bir göz eklemeyi.
Bakmayı, konuşmayı hatta susmayı
Duymalısın;
Kolay mutluluğa yer yok şehirde.
Bu mevsimde sabretmek ve unutmak var.
Kaç metinlik ömür biçtinse hayatıma
Ne bir eksik, ne bir fazla
Okurum, yaşarım ve anlarım.
Yutabilmeyi becermeli insan
Söylenecek söz bittikten sonra
Bir sigara dumanı.