Bilmedin Şiiri - Gökçe Uluğ 3

Göz göze geldik az önce
Bilmedin!
Dünya karanlıkla,içim aydınlıkla savaştı
Bilmedin!

Ellerimiz bir oldu az önce
Buz gibiydi ellerin,
Ve nemliydi parmak uçların.
Kalbimdeki izine dokundun az önce
Açıldı sözlerimin kapısı
Bilmedin!

Hayaller kurduk az önce
İnadına mavi,inadına yeşil!
Bilmedin!
Gökyüzüne taşıdık ebemkuşaklarını
Taşındık,taştık yeryüzünden.
Bilmedin!

Bir teyyare dolusu umut ki;
Sorma! Haberin yok!
Uçtuk,kaçtık buralardan
Bilmedin!
Ceplerimiz boş,kalbimiz yükünü almış.
Bavullarda telaş ve hüzün
Az ayrılığın sancısı, biraz da hasret mutluluğa.
Bilmedin!

Şarkılar söyledik az önce,
Sahne hazır ışık güzeldi
Bilmedin!
Beyaz peçeteye yazılmış istekler
Söylenmesi beklenen o şarkı hazır
Bilmedin!
Hayat şarkısına başladı
Ve vokalde biz;

“Alkışı duydum,ihaneti gördüm
Sesim de oldu sessizliğim de
Seviştiğim de oldu benim.”

Burdan da başımızı alıp gittik.
Alkışlar hayatın oldu
Yorgun sesimizin hüznü bizim
Bilmedin!

Şiir olduk az önce,
İmlasız,kafiyesiz,uyaksız
Bilmedin!

Toprağın süzdüğü su gibi kelimeler,
Kalemimden mavi mavi aktı nehirlere.
Denize doğru koştu cümlelerim,
Bilmedin!

Aynı gökyüzü altında
Coştuk taştık kırdık kırıldık belki..
Aşkın atmosferini aştık
Mavi bir rüya gördük az önce
Gerçeğe uyandık kendimize vardık
Bilmedin!