Yüreğimde asla kötülük yokken
Bacı dedim nice koştum bilmedin
Gereksiz çök sözün zehirli okken
Yandım ateşine piştim bilmedin
Dost dedim mi dost kalanım bunu bil
Dost yüzüne yok yalanım bunu bil
Dobra sözden ders alanım bunu bil
Göz üstünde gerçek kaştım bilmedin
Ne düşündün niye kattın arayı
Ben sardıkça sen kanattın yarayı
Servilikte yanan yazıt Çıra’yı
Baş ucunda duran Taştım bilmedin
Kayıt Tarihi : 23.3.2006 22:44:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Taştan Çıralar](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/03/23/bilmedin-7.jpg)
Sevgiyi yanlış anlamalar, sevilenin yanlış yorumlaması, sonuçta nefreti doğuruyor. Sevenin terk edilmişliğine isyanı, sevilenin sevgiyi yakalayamaması ne kadar acı.
Kaleminize sağlık. Duygularıma tercüman oldunuz.
Sevgilerimle.
TÜM YORUMLAR (1)