Bilmedin Şiiri - Hasan Mert

**Bilmedin**

Sensiz dudağım durmadan
İsmini andı bilmedin
Yaprağımı soldurmadan
Gelirsin sandı bilmedin

Sendin güneşim kışımda
Sen ki tuzumdun aşımda
Resmine her bakışımda
Ciğerim yandı bilmedin

Öldürdü aşkı nefretin
Karşımdaydı hep suretin
Dilim damağım hasretin
Zehrine kandı bilmedin

Yoruldum yar gel demekten
El çektim sudan ekmekten
Böyle derdini çekmekten
Gönlüm usandı bilmedin

Alıştım her gün ölmeye
Ömrünce yüzün gülmeye
Bu gönül sensiz kalmaya
Nasıl dayandı bilmedin

Artık sana yok tek sözüm
Kışa döndü benim güzüm
Ağlamaktan iki gözüm
Kana bulandı bilmedin