Bilmedin Şiiri - Kenan Çarboğa

Sen yarama alıştın, ben yaranla alıştım
Yâr bildiğim yaraydın, yandığımı bilmedin
Umudumu un ettim, unutmaya çalıştım
Her ânımda adını andığımı bilmedin

Düşlerine düşerken dünyalık bir düşünce
Dünya dünden düş oldu düşlerine düşünce
Hâlimi düşman bildim hayalince, düşünce
Derdinin denizinde kandığımı bilmedin

Çağırsaydın gözlerim bu kadar çağlamazdı
Bahaneler yol kesip yolumu bağlamazdı
Elbette âşık gülmez, deliler ağlamazdı
Aynalarda beni sen sandığımı bilmedin

Uçurumun ucuna muradını uçladım
Kopan tufanlar için saçlarını suçladım
Alazların ağzında alevi avuçladım
Baldırana bağrımı bandığımı bilmedin

Bilmedin yâr, giderken parmaklarım buz tuttu
Gök polattan yüreğim çürümeye yüz tuttu
Visallerin unuttu, masalların uyuttu
Her nazına, sözüne kandığımı bilmedin