Bilmedin Şiiri - Nuri Peksöz

Keder oldu aynalarda suretin,
Hayalini kurduğumu bilmedin.
Öldürdü sevdayı kinin nefretin…
Her gün seni vurduğumu bilmedin.

Âlem kitabında nakışlar gizli,
Kırık aynalarda bakışlar gizli,
Şerh oldu esrarın bu düşler gizli,
Rüyalarda gördüğümü bilmedin.

Kıvılcımlar yangın oldu sesinde,
Söndü umut hüsran oldu yasında,
Ömrüm geçti ey vefasız peşinde,
Her kapıdan sorduğumu bilmedin.

Hüsnünde Huda’nın nakşı var diye,
Yolunda tükenmek itibar diye,
Sevdana düşenler bahtiyar diye,
Yollarında durduğumu bilmedin.

Gönlümü hasretle gamla yoğurdum,
Canı aşka bedel diye ayırdım,
Bu sevdayı âlemlere duyurdum,
Seni senden aldığımı bilmedin.

Öğretti gönlüme elemi aşkın,
Kırdı canım için kalemi aşkın,
Sefa mıdır yoksa bela mı aşkın?
Melül mahzun olduğumu bilmedin.

Eser de bağına mihrican yeli,
Ve yıkar mülkünü bir aram seli,
Her gün yakandadır Atba’nın eli,
Senden hesap sorduğumu bilmedin.
Nuri PEKSÖZ