Bilmedin Şiiri - Ahmet Naz

Yıllarca yürüdüğün sonu bana varmayan
Yollarına şiirler yazdığımı bilmedin
Şu ana kadar beni bir kez bile sarmayan
Kollarına şiirler yazdığımı bilmedin.

Secde ettim her gece oldum senin duacın
Yalvardım yaradana dinsin istedim acın
Benden şanslı diyerek yaslandığın ağacın
Dallarına şiirler yazdığımı bilmedin.

Dedim akıllı ol dur,sevmek neyine gerek
Yinede sen,sen diye çaptı durmadı yürek
İçtiğin kahvelerde adım çıksın diyerek
Fallarına şiirler yazdığımı bilmedin.

Bende seviyordumda hep gizledim demeyen
Günlerce nöbet tutup yol gözledim demeyen
Birgün nerelerdesin çok özledim demeyen
Diillerine şiirler yazdığımı bilmedin.

Sana aşk biriktirdim gönlümde kucak kucak
Ümit versen ağlayan duygularım susacak
Hiç tutmadığım ama tahmin ettiğim sıcak
Ellerine şiirler yazdığımı bilmedin.

Gülüm acı bir gerçek korkup soramadığım
Daha acı bir gerçek sana varamadığım
Hasretle kavuşupta,aşkla saramadığım
Bellerine şiirler yazdığımı bilmedin.

Duymadın feryadını duymadın aşk açının
Aşık edip gönlüne girdin acep kaçının
Kıymet bilmez zalimin yolduğu o saçının
Tellerine şiirler yazdığımı bilmedin.

Bazen o gözlerine,gönlüme ümit saçan
Bazen bakışlarına bakışlarımdan kaçan
Bazen de elin değmiş diye bahçende açan
Güllerine şiirler yazdığımı bilmedin.

Karanfili görmeyip kaktüsü gül sanarken
Kalbin çınlamadımı ben adını anarken
Sen kaderin elinde cayır cayır yanarken
Küllerine şiirler yazdığımı bilmedin.