Bilmedim bilemedim Şiiri - Ömer Çetinkaya

Ben gülünce o yüzünü azdırır,
Suç bende mi? ondamıdır bilmedim.
Yitik gibi ortalarda gezdirir,
Kayıp oldum ben kendime gelmedim.

Yılışarak acılarım örterim,
Acılarda eksilmem de artarım,
Defter seni karalısın yırtarım,
Zayiat var bii kararda kalmadım.

Ne gündüzüm gündüz ne gecem gece,
Sözden kule kurdum kem hece hece,
Hayattan tırsadım sössüz sessizce,
Kötülerden kendi payım almadım.

Aynaya içimi dökünce böyle,
Aramıza duvar ördüm sevgiyle,
İki yüzlü iyilik mi? nafile,
Çeşme başındayım boşum dolmadım.

Yağmurunan yağdım yel ile estim,
Böylece kendimden umudu kestim,
Hep kendime kinim kendime kastım,
Saadete giden yolu bulmadım.

Ömer Çetinkaya bulandın yine.
Kendi tuzağına dolandın yine,
Bıçak ile saldırınca sevgime,
İstediğin suça neden olmadım... 23.02 2006