Yollarım kapandı dumanla karla,
Gelemedim anam gurbette kaldım.
Yollar ayrılırken vicdansız yarla,
Bilemedim anam gurbette kaldım.
Yola çıkmaz yolcu bıkarken hancı
Dostlar yok yanımda hepsi yabancı,
İnsanlık kalmadı insan alaycı,
Gülemedim anam gurbette kaldım.
Bizi yönetiyor çocuk çocukça,
Kurallar değişti hepsi gıcıkça,
Köyümün insanı sıcak sıcakça,
Saramadım anam gurbette kaldım.
Atam, abim, ablam, öldü yıkıldım,
Yapıştım gurbete yere çakıldım,
Dört duvar arası hücre tıkıldım,
Ölemedim anam gurbette kaldım.
Gurbet ellerinde kul Ali Uzun,
Ağızlarda sakız dillerde sözün,
Kulakların sağır yağıyor gözün,
Silemedim anam gurbette kaldım.
Kayıt Tarihi : 19.8.2012 00:32:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ali Uzun](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/08/19/bilmedim-anam.jpg)
her gün ölmek buna denilir,
en yakınların cenazelerini görememe,
çok büyük acılar ,
yaşatanlar utansın,
yüreğinize sağlık.
TÜM YORUMLAR (2)