Bilmediğim Gençliğim Şiiri - Fahri Bulut

BİLMEDİĞİM GENÇLİĞİM
Yum, aç yaptım gözümü, baktım ki gençlik bitmiş,
Pembe hayal, düşlerim, çoktan beni terk etmiş.
Dizlerimin dermanı, gözümün feri gitmiş,
En büyük sermayeymiş, bilemedim gençliğim.

Diken oldu batıyor, geceler döşek, yorgan,
Alaca şafak olur, hala uykuya varmam.
Usandırdı canımdan, gayrı dünyada durmam,
Beni terk edip gitti, süremedim gençliğim.

Irağı seçmez gözüm, başımda saç kalmadı,
Nice dilek tutmuştum, felek umursamadı.
Şans denen o mutluluk, hiç kapımı çalmadı,
Beni bırakıp gitti, sevemedim gençliğim.

Tadına varamıyor, sevdiğim yemeklerin,
Aklım met cezir oldu, boşmuş tüm emeklerim,
Birer birer silinir, geçmişim, kimliklerim,
Beni terk etti gitti, gülmedim gençliğim.

Şükrederek yaşlandım, insanca yaşamadan,
Hoyratça kullanarak, gençliği ettim talan.
Hak, hukuk insan hakkı, hepsi dünyada yalan,
Beni bırakıp gitti, yelemedim gençliğim.

Rızaoğlu, dertlenme dert derde çare gelmez,
Bu dünyadan gidenler, ondandır geri dönmez.
Gençliğin kıymetini, insan cahilken bilmez,
Beni terk edip gitti, eremedim gençliğim.
Gayrı hep sorar oldum, ben kim idim, ben kimim?
06 MART 2009
FAHRİ BULUT RIZAOĞLU