Bilmediği kalpten sevgiliye...
1-(bu ayrılık benimdi)
Ayrılık ki
vuslatına kadar
'ölüm'dü
adının karşılığı
kıyametti...
belkide hüzünle yuttuğum günlerin tek sebebiydi o gri şehir,
senin yokluğunda.
2-(bu avuntu benim)
(Şimdi esrik yüreğimde bir başıma büyüttüğüm sevgimle senin şehrindeyim yeniden)
Bırak, vuslatı yaşayan iki aşık gibi sevişsin gözlerimiz bir defa
Bırakta 'senle aynı havayı soluyorum'avuntusu bile yetsin bana
Ben alıştım artık griye boyalı şehirlerde sevilmeden sevme faslına...
Kayıt Tarihi : 23.11.2004 18:16:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!