Bilmedi Şiiri - İdris Çağlar

Dönderdi gönlümü Sahra çölüne
Bekledim bir türlü, yağmak bilmedi
Yaktığı bu ateş, denktir ölüme
Yandıkça bağrımda, sönmek bilmedi

Çoğaldı ömrümde, dert sıra sıra
Vurdukça açıldı bağrımda yara
Bekledim ki gelip, yaramı sara
Boşuna bekledim, gelmek bilmedi

Ne yazsam nafile, ne desem boşa
Gel dese giderim, ben koşa koşa
Ömrümü sürerken, böyle yokuşa
Şu seven yüreğim, gülmek bilmedi

Alınmasın sakın ettiğim sözden
Yaşlar damla damla, düşerken gözden
Benim bu sitemim, işte bu yüzden
Akan gözyaşımı, silmek bilmedi

Gittiğin o yerden, ne olur gel de
Hasretin içimde, resmin var elde
Her gece rüyama, girdiği halde
Gönlümdeki özlem, dinmek bilmedi